Apollo 11
Apollo 11 was de missie van het Apollo-project die het doel had als eerste op de maan te landen. De bemanning van Apollo 11 bestond uit de astronauten Neil Armstrong, Edwin Aldrin en Michael Collins. Deze missie vervulde John F. Kennedy's wens om voor het einde van de jaren 60 op de maan te landen. Deze wens drukte hij op 25 mei 1961[1] als volgt uit:
"I believe that this nation should commit itself to achieving the goal, before this decade is out, of landing a man on the Moon and returning him safely to the Earth."Op 16 juli 1969 werd de Saturnus V-raket met de LM "Eagle" (Lunar Module/Maanlander) en CSM "Columbia" (Command Service Module/Commando en servicemodule) gelanceerd om 13:32 UTC (9:32 uur plaatselijke tijd) van lanceerplatform 39A op het Kennedy Space Center.Op 20 juli scheidde de maanlander met Armstrong en Aldrin van de CSM, waarin Collins alleen achter bleef. Om 20:17:43 UTC landde de maanlander in de Mare Tranquillitatis.
Op 21 juli om 02:56:15 UTC zette Armstrong als eerste mens een voet op de maan[2] met de legendarische woorden "That's one small step for a man, one giant leap for mankind." Vijftien minuten later volgde Aldrin.
Er werd een vlag op de maan gezet en in een kleine twee uur werden maanstenen verzameld en enkele meetinstrumenten opgesteld. Tevens voerden ze een gesprek met de Amerikaanse president Nixon, waarna ze beiden weer aan boord van de maanlander gingen.
Om 17:54 UTC op 21 juli stegen de twee astronauten weer op. Ze koppelden om 21:35 UTC aan de Commando-module met Collins.
De reis eindigde op 24 juli. Om 16:21 UTC werden de Command- en Service-Module gescheiden, en een half uur later landden de drie mannen in de Grote Oceaan, waar ze werden opgepikt door de U.S.S. Hornet.
De Command Module "Columbia" staat tentoongesteld in het National Air and Space Museum te Washington D.C. De stijgtrap van demaanlander "Eagle" is op een onbekende plek op de maan te pletter geslagen, de daaltrap staat nog altijd onaangeroerd op haar oorspronkelijke landingsplaats.
Tijdens deze missie werd een laserreflector geplaatst. Zo kon de NASA bepalen dat afstand tussen de maan en de Aarde met 3,8 cm per jaar toeneemt.
Een toespraak getiteld "In Event of Moon Disaster" was geschreven door William Safire voor president Nixon om voor te lezen op televisie in het geval dat de astronauten van de Apollo 11 door één of andere oorzaak niet meer naar de aarde konden terugkeren.
Er waren veel manieren waarop het mis kon gaan, in de ruimte of op de maan. Het minst erg zou het nog zijn als de twee astronauten in de maanlander strandden: in dat geval kon Collins nog naar de aarde terugkeren. Wie op de maan of in de ruimte achterbleef zou door zuurstofgebrek slechts enkele dagen kunnen overleven.
Volgens de toespraak zouden de radiocontacten gestopt worden en zouden de astronauten eenzaam gestorven zijn op de maan of in de ruimte. De astronauten zouden een soort begrafenis op zee krijgen.
"I believe that this nation should commit itself to achieving the goal, before this decade is out, of landing a man on the Moon and returning him safely to the Earth."Op 16 juli 1969 werd de Saturnus V-raket met de LM "Eagle" (Lunar Module/Maanlander) en CSM "Columbia" (Command Service Module/Commando en servicemodule) gelanceerd om 13:32 UTC (9:32 uur plaatselijke tijd) van lanceerplatform 39A op het Kennedy Space Center.Op 20 juli scheidde de maanlander met Armstrong en Aldrin van de CSM, waarin Collins alleen achter bleef. Om 20:17:43 UTC landde de maanlander in de Mare Tranquillitatis.
Op 21 juli om 02:56:15 UTC zette Armstrong als eerste mens een voet op de maan[2] met de legendarische woorden "That's one small step for a man, one giant leap for mankind." Vijftien minuten later volgde Aldrin.
Er werd een vlag op de maan gezet en in een kleine twee uur werden maanstenen verzameld en enkele meetinstrumenten opgesteld. Tevens voerden ze een gesprek met de Amerikaanse president Nixon, waarna ze beiden weer aan boord van de maanlander gingen.
Om 17:54 UTC op 21 juli stegen de twee astronauten weer op. Ze koppelden om 21:35 UTC aan de Commando-module met Collins.
De reis eindigde op 24 juli. Om 16:21 UTC werden de Command- en Service-Module gescheiden, en een half uur later landden de drie mannen in de Grote Oceaan, waar ze werden opgepikt door de U.S.S. Hornet.
De Command Module "Columbia" staat tentoongesteld in het National Air and Space Museum te Washington D.C. De stijgtrap van demaanlander "Eagle" is op een onbekende plek op de maan te pletter geslagen, de daaltrap staat nog altijd onaangeroerd op haar oorspronkelijke landingsplaats.
Tijdens deze missie werd een laserreflector geplaatst. Zo kon de NASA bepalen dat afstand tussen de maan en de Aarde met 3,8 cm per jaar toeneemt.
Een toespraak getiteld "In Event of Moon Disaster" was geschreven door William Safire voor president Nixon om voor te lezen op televisie in het geval dat de astronauten van de Apollo 11 door één of andere oorzaak niet meer naar de aarde konden terugkeren.
Er waren veel manieren waarop het mis kon gaan, in de ruimte of op de maan. Het minst erg zou het nog zijn als de twee astronauten in de maanlander strandden: in dat geval kon Collins nog naar de aarde terugkeren. Wie op de maan of in de ruimte achterbleef zou door zuurstofgebrek slechts enkele dagen kunnen overleven.
Volgens de toespraak zouden de radiocontacten gestopt worden en zouden de astronauten eenzaam gestorven zijn op de maan of in de ruimte. De astronauten zouden een soort begrafenis op zee krijgen.