Ariane
De Ariane is een type raket van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. De Arianeraketten worden gelanceerd vanaf het Centre Spatial Guyanais(CSG) bij Kourou in Frans-Guyana. De eerste versie, Ariane 1, werd op 24 december 1979 met succes gelanceerd. De volgende versies, Ariane 2, 3 en4 waren vergrote versies van de Ariane 1. De meest succesvolle versie van Ariane is nummer 4. De nieuwste raket, de Ariane 5 werd geheel opnieuw ontworpen. Na enkele mislukte lanceringen is ook deze versie van de Ariane nu operationeel.
Voor het Ariane-project bestond een project voor de Europa, maar dit kwam niet verder dan het ontwikkelstadium.
De Ariane 5 ECA werd op 12 februari 2005 gebruikt om de Nederlandse satelliet Sloshsat FLEVO in de ruimte te brengen.
In het Frans staat Ariane voor Ariadne, de figuur uit de Griekse mythologie. Naar deze Franse naam is de raket genoemd.
Voor het Ariane-project bestond een project voor de Europa, maar dit kwam niet verder dan het ontwikkelstadium.
De Ariane 5 ECA werd op 12 februari 2005 gebruikt om de Nederlandse satelliet Sloshsat FLEVO in de ruimte te brengen.
In het Frans staat Ariane voor Ariadne, de figuur uit de Griekse mythologie. Naar deze Franse naam is de raket genoemd.
Versies
De verschillende versies van de Ariane-raketten:
De latere versies zijn vaak uitgevoerd met aanhang-boosters. Deze uitvoeringen zijn aangeduid door achtervoegsel na het generatienummer. Eerst staat het totale aantal boosters, dan letters die aanduiden als het trappen met vloeibare (L) of vaste (P) brandstof zijn. Bijvoorbeeld: een Ariane 42P is een Ariane 4 met 2 boosters met vaste brandstof. Een Ariane 44LP heeft 2 vaste, 2 vloeibare boosters, en een 44L heeft 4 boosters met vloeibare brandstof.
De Ariane 5 is een nagenoeg compleet nieuw ontwerp. De twee vulbare laagste trappen zijn vervangen door een enkele, cryogene kerntrap. Dit versimpelt de stapel, samen met het gebruik van een enkele kernmotor (Vulcain). Omdat de kern zijn eigen gewicht niet kan dragen, zijn de twee vastebrandstofboosters aan de zijkanten gehangen. De boosters kunnen worden teruggehaald voor onderzoek maar kunnen niet worden hergebruikt. De bovenste trap is vulbaar and herstartbaar, aangedreven door één enkele Aestus-motor.
Zoals met veel raketten waren de eerste vluchten van sommige Ariane-modellen (gedeeltelijke) mislukkingen. Hoewel, over alles gerekend, zijn deAriane 4 en 5 toch de meest betrouwbare commerciële raketten ooit gelanceerd. Tot en met januari 2006 hebben 169 Ariane-vluchten 290 satellieten gelanceerd, waarvan 271 succesvol in een baan om de aarde zijn geplaatst (223 hoofdladingen en 48 meelifters) met een totaal gewicht van 575.000 kg. Dit slaagpercentage maakt de Ariane verreweg de meest gebruikte commerciële raket: meer dan twee derde van alle commerciële satellieten zijn gelanceerd met raketten van ESA.
Ook kan de Ariane 5 de zwaarst beschikbare ladingen lanceren onder het laadvermogen van een zware raket als de Spaceshuttle, Saturn V, Energia ofAres V. Op 4 mei 2007 vestigde een Ariane 5-ECA-raket een nieuw commercieel laadrecord: twee satellieten met een gezamenlijke massa van 9,4 ton.
- Ariane 1, eerste succesvolle lancering op 24 december 1979
- Ariane 2, eerste succesvolle lancering op 20 november 1987 (de eerste lancering op 30 mei 1986 mislukte)
- Ariane 3, eerste succesvolle lancering op 4 augustus 1984
- Ariane 4, eerste succesvolle lancering op 15 juni 1988
- Ariane 5, eerste succesvolle lancering op 30 oktober 1997 (de eerste lancering op 4 juni 1996 mislukte).
De latere versies zijn vaak uitgevoerd met aanhang-boosters. Deze uitvoeringen zijn aangeduid door achtervoegsel na het generatienummer. Eerst staat het totale aantal boosters, dan letters die aanduiden als het trappen met vloeibare (L) of vaste (P) brandstof zijn. Bijvoorbeeld: een Ariane 42P is een Ariane 4 met 2 boosters met vaste brandstof. Een Ariane 44LP heeft 2 vaste, 2 vloeibare boosters, en een 44L heeft 4 boosters met vloeibare brandstof.
De Ariane 5 is een nagenoeg compleet nieuw ontwerp. De twee vulbare laagste trappen zijn vervangen door een enkele, cryogene kerntrap. Dit versimpelt de stapel, samen met het gebruik van een enkele kernmotor (Vulcain). Omdat de kern zijn eigen gewicht niet kan dragen, zijn de twee vastebrandstofboosters aan de zijkanten gehangen. De boosters kunnen worden teruggehaald voor onderzoek maar kunnen niet worden hergebruikt. De bovenste trap is vulbaar and herstartbaar, aangedreven door één enkele Aestus-motor.
Zoals met veel raketten waren de eerste vluchten van sommige Ariane-modellen (gedeeltelijke) mislukkingen. Hoewel, over alles gerekend, zijn deAriane 4 en 5 toch de meest betrouwbare commerciële raketten ooit gelanceerd. Tot en met januari 2006 hebben 169 Ariane-vluchten 290 satellieten gelanceerd, waarvan 271 succesvol in een baan om de aarde zijn geplaatst (223 hoofdladingen en 48 meelifters) met een totaal gewicht van 575.000 kg. Dit slaagpercentage maakt de Ariane verreweg de meest gebruikte commerciële raket: meer dan twee derde van alle commerciële satellieten zijn gelanceerd met raketten van ESA.
Ook kan de Ariane 5 de zwaarst beschikbare ladingen lanceren onder het laadvermogen van een zware raket als de Spaceshuttle, Saturn V, Energia ofAres V. Op 4 mei 2007 vestigde een Ariane 5-ECA-raket een nieuw commercieel laadrecord: twee satellieten met een gezamenlijke massa van 9,4 ton.