Spoetnik 1
Spoetnik 1 of PS-1 werd gelanceerd op 4 oktober1957 om 22 uur 48 minuten en 34 seconden. Deze datum wordt vaak gezien als de officiële start van het ruimtevaarttijdperk. Het Spoetnikprogramma was grotendeels het werk van Sergej Koroljov, die ook de grote stimulator achter de Loenik, Vostok en Saljoet was. Voor de bouw, het testen en de lancering van het ruimtetuig zelf tekende ingenieurOleg Ivanovski.[1] De Spoetnik 1 bestond uit een uiterst eenvoudig concept: een aluminium bol (gewicht 83,6 kilogram; diameter 58,5 cm) met daarin een accu, een ventilator voor de temperatuurregeling, twee radiozenders (met radiobuizen in plaats van transistoren) en aan de buitenzijde vier ongeveer 3 m lange sprietvormige antennes.
De ontwerpers waren er zich van bewust iets totaal nieuws voort te brengen; zij maakten zich vooral druk over de vraag of, als het tuig eenmaal in een baan om de aarde gebracht, het ding ook zou werken, na alle trillingen en versnellingen van de lancering. Zij waren ook bekommerd of het tuig het zou houden in een vacuüm, zware straling en gewichtsloosheid, omstandigheden die men op de grond niet helemaal kon nabootsen.
Het tuig werd gelanceerd vanaf het Kazachstaanse lanceercomplex Tjoera-Tam (later Baikonoer genoemd) en werd aangedreven door de R7-stuwraket (alias Semjorka), die oorspronkelijk bedoeld was om kernkoppen te lanceren. De ingebouwde zender zond regelmatig een pieptoon uit totdat na 21 dagen de batterijen waren uitgeput. Deze door elke radioamateur te ontvangen piepjes met radiofrequenties van 20,005 en 40,002 MHz waren, buiten de abstracte dreiging die er voor elke westerling van uitging geenszins betekenisloos. Ivanovski verklaart daaromtrent: "In de lengte van de piepjes waren gegevens over temperatuur, druk en spanning in de satelliet gecodeerd". De lancering van het ruimtetuig was een wetenschappelijk experiment van eerste orde. De wetenschappers hielden de omlooptijd van de Spoetnik om de aarde nauwkeurig bij. Deze was afhankelijk van de luchtdichtheid en dus de weerstand in de bovenste lagen van de atmosfeer.
Op 4 januari1958 viel de Spoetnik 1 terug naar de aarde en verbrandde in de atmosfeer.
Het nieuws sloeg in als een bom, vooral in de Verenigde Staten, waar men in de veronderstelling leefde voorop te lopen op het gebied van de ruimtevaart. De toenmalige Sovjet-Unie gold immers als een technologisch en wetenschappelijk achterlijke dictatuur. Dit veroorzaakte de Spoetnikcrisis en lokte kritiek uit op presidentDwight Eisenhower. De missile gap ofwel een achterstand in rakettechnologie werd een veelgebezigde uitdrukking. Een en ander zette de Amerikaanse regering aan tot een aantal acties om de Amerikaanse overmacht in de ruimtevaart en rakettechnologie te herstellen.
De lancering van Spoetnik 1 inspireerde de Amerikaanse schrijver Herb Caen om het begrip beatnik te bedenken in een artikel over The Beat Generation in The San Francisco Chronicle van 2 april 1958.
De ontwerpers waren er zich van bewust iets totaal nieuws voort te brengen; zij maakten zich vooral druk over de vraag of, als het tuig eenmaal in een baan om de aarde gebracht, het ding ook zou werken, na alle trillingen en versnellingen van de lancering. Zij waren ook bekommerd of het tuig het zou houden in een vacuüm, zware straling en gewichtsloosheid, omstandigheden die men op de grond niet helemaal kon nabootsen.
Het tuig werd gelanceerd vanaf het Kazachstaanse lanceercomplex Tjoera-Tam (later Baikonoer genoemd) en werd aangedreven door de R7-stuwraket (alias Semjorka), die oorspronkelijk bedoeld was om kernkoppen te lanceren. De ingebouwde zender zond regelmatig een pieptoon uit totdat na 21 dagen de batterijen waren uitgeput. Deze door elke radioamateur te ontvangen piepjes met radiofrequenties van 20,005 en 40,002 MHz waren, buiten de abstracte dreiging die er voor elke westerling van uitging geenszins betekenisloos. Ivanovski verklaart daaromtrent: "In de lengte van de piepjes waren gegevens over temperatuur, druk en spanning in de satelliet gecodeerd". De lancering van het ruimtetuig was een wetenschappelijk experiment van eerste orde. De wetenschappers hielden de omlooptijd van de Spoetnik om de aarde nauwkeurig bij. Deze was afhankelijk van de luchtdichtheid en dus de weerstand in de bovenste lagen van de atmosfeer.
Op 4 januari1958 viel de Spoetnik 1 terug naar de aarde en verbrandde in de atmosfeer.
Het nieuws sloeg in als een bom, vooral in de Verenigde Staten, waar men in de veronderstelling leefde voorop te lopen op het gebied van de ruimtevaart. De toenmalige Sovjet-Unie gold immers als een technologisch en wetenschappelijk achterlijke dictatuur. Dit veroorzaakte de Spoetnikcrisis en lokte kritiek uit op presidentDwight Eisenhower. De missile gap ofwel een achterstand in rakettechnologie werd een veelgebezigde uitdrukking. Een en ander zette de Amerikaanse regering aan tot een aantal acties om de Amerikaanse overmacht in de ruimtevaart en rakettechnologie te herstellen.
De lancering van Spoetnik 1 inspireerde de Amerikaanse schrijver Herb Caen om het begrip beatnik te bedenken in een artikel over The Beat Generation in The San Francisco Chronicle van 2 april 1958.